Η περιοχή της σκέψης

             Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ…

Πολλές οικογένειες στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό χρησιμοποιούν την μέθοδο της «περιοχής της σκέψης» (ή το σκαλοπάτι της αταξίας ή την σκεφτούλα) τόσο για να πειθαρχήσουν το παιδί/παιδιά τους όσο και για να καταφέρουν να επιβιώσουν μέσα σε μια κουραστική και πιεστική καθημερινότητα. Αυτή η τεχνική, σε συνδυασμό με αυστηρούς κανόνες σπιτιού και πίνακες επιβράβευσης, μπορούν να σας χαρίσουν μια ήρεμη και αρμονική οικογενειακή ζωή και παράλληλα να βοηθήσουν το παιδί σας να μάθει ποιες συμπεριφορές θεωρούνται αποδεκτές και ποιες όχι.

Η συστηματικότητα και η επιμονή είναι το κλειδί της επιτυχίας για την συγκεκριμένη τεχνική. Η περιοχή της σκέψης ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ μόνο όταν όλοι όσοι ασχολούνται με την  ανατροφή του παιδιού, την εφαρμόζουν πιστά και έχουν συμφωνήσει στην αυστηρή τήρηση των κανόνων του σπιτιού και των συνεπειών κάθε φορά που δεν τηρούνται.

Να θυμάστε ότι ο ρόλος σας είναι να διδάξετε στο παιδί σας αποδεχτές και μη συμπεριφορές, την σημασία που έχει το να σκεφτόμαστε την συμπεριφορά μας και να αποδεχόμαστε τις συνέπειες της και τέλος την σπουδαιότητα που έχει η συγνώμη, έτσι ώστε να μπορέσει να μάθει μέσα από τα σφάλματα του και να προχωρήσει. Η περιοχή πρέπει να είναι προκαθορισμένη και μακριά από παντός είδους αποσπάσεις. Αυτός ο χώρος δίνει στο παιδί χώρο και χρόνο να ωριμάσει, να ηρεμήσει και να αντιμετωπίσει τα συναισθήματα του.

ΒΗΜΑ ΠΡΟΣ ΒΗΜΑ Η ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ

1.  Όταν η Κατερίνα αρχίσει μια μη αποδεχτή συμπεριφορά (να τραβάει τα μαλλιά του Κωστάκη) ή αθετήσει έναν από τους κανόνες του σπιτιού, της εξηγούμε ότι αυτό που κάνει δεν είναι σωστό και την προειδοποιούμε ότι αν επαναλάβει αυτήν την συμπεριφορά θα περάσει στον χώρο της σκέψης. Η φωνή σας πρέπει να είναι ήρεμη και σταθερή, όχι θυμωμένη.

2.  Αν την ενοχλεί κάτι, αν είναι κουρασμένη ή πεινασμένη προσπαθήστε να καλύψετε τις βασικές της ανάγκες και απασχολήστε την με δραστηριότητες που την εξιτάρουν.

3.  Αν ωστόσο επαναλάβει την μη αποδεχτή συμπεριφορά (ξανατραβήξει τα μαλλιά του Κωστάκη), κατευθείαν τοποθετήστε την στην περιοχή της σκέψης. Εξηγήστε της πως επειδή τράβηξε ξανά τα μαλλιά του αδερφού της θα παραμείνει στο χώρο της σκέψης για 4 λεπτά (τα λεπτά της παραμονής της προκαθορίζονται από την ηλικία του παιδιού-όσο χρονών είναι το παιδί, τόσα λεπτά παραμένει στον προκαθορισμένο χώρο) έτσι ώστε να σκεφτεί την συμπεριφορά της και να ζητήσει συγνώμη.

4.   Αν φύγει από την περιοχή, με ήρεμες κινήσεις βάλτε την ξανά στο ίδιο σημείο για όσες φορές χρειαστεί μέχρι να συνειδητοποιήσει ότι δεν αστειεύεστε. Μηδενίστε τον χρόνο και ξαναρχίστε από την αρχή.

5.      Όταν περάσουν τα 4 λεπτά, πηγαίνετε κοντά της, γονατίστε ώστε να είστε στο ίδιο ύψος και εξηγήστε της ότι την βάλατε εκεί γιατί αθέτησε έναν από τους κανόνες του σπιτιού σας. Ζητήστε της να πει συγνώμη, και όταν το κάνει αγκαλιάστε την και φιλήστε την. Πείτε της ευχαριστώ και ζητήστε της να πάει να παίξει. Το περιστατικό θεωρείτε λήξαν.

6.  Αν αρνηθεί να ζητήσει συγνώμη, ξαναβάλτε την για 4 λεπτά στην ίδια περιοχή μέχρι να συνειδητοποιήσει ότι οφείλει μια ειλικρινή συγνώμη.             

Βρέχει ακόμα το κρεβατάκι του;

Το πιτσιρίκι σας ξύπνησε πάλι μέσα στη νύχτα γιατί έβρεξε το κρεβατάκι του. Πρέπει να ανησυχείτε; Πώς μπορείτε να το βοηθήσετε;

Το πρόβλημα της «νυχτερινής ενούρησης» ή και βρέξιμο του κρεβατιού στη διάρκεια της νύχτας είναι γνωστό στους περισσότερους από εσάς. Το πιτσιρίκι σας δεν μπορεί ακόμα στη διάρκεια της νύχτας να ελέγξει την ουροδόχο κύστη του, παρόλο που τα καταφέρνει μια χαρά στη διάρκεια της μέρας. Σύμφωνα με τους ειδικούς, το πρόβλημα αυτό μειώνεται σταδιακά, καθώς το παιδί μεγαλώνει, και γύρω στα τριάμισι χρόνια εξαλείφεται. Ωστόσο έρευνες αποδεικνύουν ότι το 20% των τετράχρονων παιδιών βρέχουν συστηματικά το κρεβατάκι τους, χωρίς ωστόσο να έχουν κάποιο πρόβλημα υγείας. Στην Ελλάδα υπολογίζονται περίπου σε 80.000 τα παιδάκια που βρέχουν το κρεβατάκι τους στη διάρκεια του ύπνου. Τι γίνεται όμως όταν το μικρό σας συνεχίζει να βρέχει το κρεβατάκι του μετά τα τριάμισι; Μπορείτε να κάνετε κάτι για να το βοηθήσετε; Πότε θα πρέπει να ζητήσετε ιατρική βοήθεια; Μάθετε τώρα γιατί συμβαίνει και πώς αντιμετωπίζεται ένα από τα πιο συνηθισμένα προβλήματα της παιδικής ηλικίας.

Οι αιτίες;

Σύμφωνα με τους ειδικούς, τα αίτια της νυχτερινής ενούρησης μπορούν να συνοψιστούν στα εξής:

¨      Κληρονομικοί παράγοντες. Έρευνες αποδεικνύουν ότι το 57% των παιδιών που βρέχουν το κρεβατάκι τους τη νύχτα έχουν αδέρφια ή γονείς που είχαν ακριβώς το ίδιο πρόβλημα.

¨      Ψυχολογικοί παράγοντες, όπως για παράδειγμα, ο χωρισμός των γονιών, η αλλαγή περιβάλλοντος, η γέννηση ενός καινούργιου μέλους της οικογένειας, κ.ο.κ..

¨      Μια σχετική καθυστέρηση να αποκτήσουν τον έλεγχο της ουροδόχου κύστης τους.

¨      Η μειωμένη παραγωγή της αντιδιουρητικής ορμόνης (αυτής που ελέγχει την παραγωγή των ούρων), ο διαβήτης και η κυστίτιδα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το πρόβλημα απαιτεί ιατρική παρακολούθηση.

Τι να κάνετε:

¨      Μην το κάνετε θέμα μπροστά του. Η αρνητική κριτική και η συχνή αναφορά στο συγκεκριμένο θέμα θα προκαλέσει μεγαλύτερο στρες στο παιδί, που ήδη νιώθει αισθήματα ντροπής. Θα ήταν προτιμότερο να του συμπαρασταθείτε! Επιβραβεύστε το όχι με ένα κομμάτι σοκολάτας, αλλά με μια ζεστή αγκαλιά ή κολλώντας ένα καινούργιο αστέρι στον πίνακα με τις στεγνές του νύχτες.

¨      Αποφεύγετε να του βάζετε βρεφικές πάνες το βράδυ. Είναι προτιμότερο να βρέχει το κρεβατάκι του από το να μη μάθει να αντιλαμβάνεται την ανάγκη του.

¨      Μην του επιτρέπετε να πίνει πολύ νερό πριν πέσει για ύπνο. Αν είναι δυνατό, ξυπνήστε το στη μέση της νύχτας για να ουρήσει.

¨      Χρησιμοποιείστε έναν «συναγερμό» υγρού κρεβατιού που χτυπάει ή δονείται κάθε φορά που βρέχει το κρεβατάκι του. Έτσι, θα αρχίσει να νιώθει την αίσθηση της γεμάτης ουροδόχου κύστης του και να ξυπνάει από μόνο του κάθε φορά που νιώθει την ανάγκη να ουρήσει. Μπορείτε να παραγγείλετε τη συγκεκριμένη συσκευή στο internet! Το ηλεκτρονικό κατάστημα Bedwetting (www. bedwettingstore. com) με το κλικ ενός κουμπιού σάς δίνει όλες τις απαραίτητες συμβουλές για τη χρήση της συσκευής, καθώς και τους διαφορετικούς τρόπους αγοράς της, π.χ. μέσω τηλεφώνου ή ταχυδρομείου. Επίσης, μπορείτε να προμηθευτείτε συναγερμό υγρού κρεβατιού από το γνωστό ηλεκτρονικό πολυκατάστημα Amazon (www. amazon.co. uk ή www. amazon. com). Σας διαβεβαιώνουμε ότι και τα δύο αυτά καταστήματα τηρούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για μια ασφαλή εμπορική συναλλαγή. Μη διστάζετε λοιπόν.

Πότε πρέπει να ζητήσετε ιατρική βοήθεια;

¨      Αν συνήθιζε να μένει στεγνό κατά τη διάρκεια της νύχτας και τον τελευταίο καιρό παρατηρείτε μία συστηματική βραδινή ενούρηση.

¨      Αν είναι πάνω από 6 χρονών.

¨      Αν παρατηρήσετε έντονη δυσοσμία των ούρων, παράπονα για πόνο και τσούξιμο κατά τη διάρκεια της ούρησης, αύξηση της συχνότητας της ούρησης κατά τη διάρκεια της ημέρας και της νύχτας.

¨      Αν πάσχει από διαβήτη ή αν υπάρχουν έστω υποψίες ότι αυτό συμβαίνει.

¨      Βέβαια, μπορεί να πάρει πολλές βδομάδες ή ακόμα και μήνες μέχρι να δείτε κάποια βελτίωση, γι’ αυτό να είστε προετοιμασμένοι. Η εκπαίδευση του παιδιού είναι χρονοβόρα υπόθεση και ασφαλώς χρειάζεται πολύ υπομονή και ανεκτικότητα από μέρους σας. Ωστόσο, τα περισσότερα παιδάκια τα καταφέρνουν μια χαρά γι’ αυτό δεν χρειάζεται να ανησυχείτε και τόσο. Αν βέβαια το πρόβλημα δεν εξαλειφθεί με την πάροδο του χρόνου, ο παιδίατρός σας θα σας δώσει τις κατάλληλες συμβουλές και, αν χρειαστεί, θα χορηγήσει κάποιο καινούργιο φάρμακο.

Βοηθήστε το πιτσιρίκι σας να μάθει να μοιράζεται

«- Είναι δικό μου! - Όχι, δικό μου!»... 

Η κτητικότητά των παιδιών γίνεται πολλές φορές καθημερινός πονοκέφαλος για σας. Τι πρέπει να κάνετε, όταν το μικρό σας αρνείται να μοιραστεί τα παιχνίδια του;

Όταν τα παιδιά σας μαλώνουν, δεν μπορείτε να τα μάθετε εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή να μοιράζονται τα παιχνίδια τους. Βάλτε στόχο να τους «διδάξετε» αυτό το μάθημα με έναν τρόπο που δεν θα τα θίγει, που δεν θα τους δημιουργεί δηλαδή ενοχές ή άσχημα συναισθήματα για το άλλο παιδάκι. Τα παιδιά είναι ευαίσθητα στα… σιωπηλά μηνύματα ή, αν θέλετε, επεξεργάζονται τα μήνυμα με τον ένα δικό τους τρόπο, σύμφωνα πάντα με την νοητική τους ικανότητα. Για παράδειγμα, αν απαιτήσετε από το μεγαλύτερο παιδί να παραδώσει το παιχνίδι με το οποίο ασχολείται στο μικρότερο αδερφάκι του, αυτό που θα καταλάβει το μεγαλύτερο είναι ότι αγαπάτε περισσότερο το μικρότερο ή -στην περίπτωση του φίλου του- ότι εκτιμάτε περισσότερο το «ξένο» παιδάκι απ’ ότι το ίδιο.

Αντιδράσεις που καλό θα ήταν να αποφύγετε:

1. Μην αρπάζετε το παιχνίδι από τα χέρια του!

Τι πιστεύετε ότι εισπράττει ένα παιδί όταν του αρπάζουν το παιχνίδι από τα χέρια και το δίνουν σε άλλο παιδί; Φανταστείτε ότι εισβάλλει στο γραφείο σας το αφεντικό σας, αρπάζει το laptop και το δίνει σε κάποιον άλλο συνάδελφό σας. Θεωρείτε ότι αυτή η χειρονομία θα σας κάνει, στη συνέχεια, να θέλετε να μοιραστείτε τα πράγματά σας; Μόνο εφόσον συντρέχουν λόγοι ασφάλειας δικαιολογείται να αρπάξετε από τα χέρια του παιδιού σας το παιχνίδι του. Εάν καταλήξετε να χρησιμοποιήσετε βία για να του το αποσπάσετε, απλώς διδάσκετε στο παιδί σας να κάνει το ίδιο. Προσπαθήστε να του ζητήσετε το παιχνίδι, προτείνοντας το χέρι σας και με χαμηλό τόνο στη φωνή σας.

2. Μην υποχρεώνετε το μεγαλύτερο να δίνει τα παιχνίδια του στο μικρότερο!

Είναι συνηθισμένη περίπτωση το μεγαλύτερο παιδί σας να παίζει με το βιβλίο του, το στυλό του, το παιχνίδι του και το μικρότερο να θέλει, την ίδια ώρα, να απασχοληθεί και αυτό με τα ίδια αντικείμενα. Είναι, όμως, δίκαιο το μεγαλύτερο παιδί σας να μοιραστεί το παιχνίδι του απλώς και μόνο επειδή αυτή είναι η επιθυμία του μικρότερου; Μην ξεχνάτε ότι το να μάθετε τα παιδιά σας να σέβονται το χώρο του άλλου είναι τόσο σημαντικό, όσο και το αίσθημα γενναιοδωρίας που προσπαθείτε να τους εμφυσήσετε.

3. Μην τα βάζετε να παίζουν με τη σειρά!

Μια βασική στρατηγική που χρησιμοποιούν οι γονείς για να διδάξουν τα παιδιά τους να μοιράζονται είναι να μοιράζουν τα ίδια παιχνίδια στο καθένα απ αυτά, σε διαδοχικές χρονικές περιόδους. Για παράδειγμα, πολύ συχνά λέτε στα παιδιά σας ότι «σήμερα με την μπάλα θα παίξεις εσύ και αύριο ο αδελφός σου»… Για να έχει η κίνησή σας διδακτική αξία, θα πρέπει πρώτα τα παιδιά να καταλάβουν τι εστί χρόνος. Λάβετε υπόψη σας ότι η αίσθηση του χρόνου δεν αναπτύσσεται στο παιδί μέχρι την ηλικία των τριών ετών. Συνεπώς, είναι μάταιο να ζητάμε από ένα παιδί μικρότερο των πέντε ετών να πειθαρχήσει. Ίσως να μας ευχαριστήσει δίνοντας το παιχνίδι του, αλλά σίγουρα η κίνησή του αυτή δεν είναι αποτέλεσμα του μαθήματος που του δώσαμε.

Σωτήριες αντιδράσεις:

1. Αναζητήστε λύσεις

Δώστε τους να καταλάβουν ότι είναι υπεύθυνα για τη διαμάχη και ενθαρρύνετέ τα να βρουν μόνα τους τη λύση. Ένας τρόπος είναι να πείτε: «Εντάξει, έχουμε ένα πρόβλημα εδώ. Και οι δυο σας θέλετε να παίξετε με το ίδιο παιχνίδι, αλλά αυτό δεν είναι δυνατό… Πώς μπορούμε να λύσουμε το πρόβλημα;» Στη συνέχεια, αποτραβιέστε, όσο αυτό είναι δυνατό, και αφήνετε τα παιδιά να λύσουν μόνα τους τη διαφορά. Μια άλλη στρατηγική που μπορείτε να ακολουθήσετε είναι να δώσετε κάποιες εναλλακτικές λύσεις στα παιδιά και να τα παροτρύνετε να διαλέξουν.

2. Ζητήστε συγγνώμη για το παιδί σας

Πόσες φορές δεν σας έτυχε να αρπάξει το παιδί σας το παιχνίδι ενός άλλου παιδιού; Μη φοβηθείτε να ζητήσετε εσείς συγνώμη για αυτό. Με αυτήν τη στάση σας δείχνετε στο άλλο παιδάκι ότι το σέβεστε και δίνετε στο δικό σας ένα καλό παράδειγμα. Η δική σας συμπεριφορά είναι σίγουρα το καλύτερο παράδειγμα… Αν εσείς δεν είστε κτητικοί στην καθημερινή σας ζωή, τα παιδιά σας λαμβάνουν το μήνυμα!

3. Παρακολουθείτε χωρίς να παρεμβαίνετε

Αντισταθείτε στον πειρασμό να μπείτε ανάμεσα στα παιδιά που μαλώνουν για ένα παιχνίδι ή να χάσετε την ψυχραιμία σας και να τους φωνάξετε, εκτός βέβαια και αν φτάσουν στο σημείο να πιαστούν στα χέρια. Η ανάμιξή σας στην υπόθεση κάνει στο τέλος κάποιο από τα παιδιά να πληγωθεί. Επίσης, οι μικροί σας «μπελάδες» μαθαίνουν να εξαρτώνται από εσάς για να λύσουν τις διαφορές τους. Εάν επέμβετε, κάποιο από τα παιδιά θα βγει κερδισμένο και κάποιο χαμένο και κάθε φορά που διεκδικούν κάτι θα περιμένουν από τη μαμά και τον μπαμπά να δώσουν τη λύση.

4. Αποσπάστε του την προσοχή

Δεν είναι δύσκολο να αλλάξετε τη διάθεση του παιδιού, αποσπώντας την προσοχή του και κάνοντάς το να ασχοληθεί με κάτι διαφορετικό. Μην προσπαθείτε σε κάθε διαμάχη να του διδάξετε πώς να μοιράζεται. Τα μικρότερης ηλικίας παιδιά είναι εύκολο να ενδιαφερθούν για άλλα πράγματα σε χρόνο ρεκόρ.

5. Μπείτε στην ψυχολογία του

Ένα παιδί μπορεί να είναι γενναιόδωρο με τους φίλους του, αλλά όχι και με τα αδέρφια του. Γιατί συμβαίνει αυτό; Απλώς, το μικρό σας λειτουργεί έτσι επειδή αισθάνεται ότι στο σπίτι δεν μπορεί να οριοθετήσει τα πράγματά του και επιπροσθέτως αισθάνεται ανταγωνιστικά. Μπορείτε να αλλάξετε τη συμπεριφορά τους, βοηθώντας τα παιδιά σας να συνειδητοποιήσουν πράγματα που κάνουν το ένα για το άλλο. Για παράδειγμα, ένα απλό σχόλιο σε ανύποπτο χρόνο, όπως: «Ήταν πολύ ωραία η κίνηση του αδελφού σου να σου δώσει τα πατίνια του», είναι μερικές φορές το μόνο που χρειάζεται.

6. Επιβραβεύστε τη γενναιοδωρία του

Η κίνησή του να καλέσει δέκα συμμαθητές του στο σπίτι αντί για δύο μπορεί να σας βγάλει εκτός εαυτού. Αναγνωρίστε του όμως τις καλές του προθέσεις και αντί να το επιπλήξετε, επαινέστε το για το ότι είναι καλός φίλος. Οφείλετε να του εμφυσήσετε από νωρίς τη διάθεση του να μοιράζεται.

Θυμηθείτε:

¨      Απαιτείται σεβασμός της ανάγκης του παιδιού για κτητικότητα.

¨      Χρειάζεται να λάβετε υπόψη σας τη συναισθηματική ωριμότητα του παιδιού σας.

¨      Ίσως το μόνο που χρειάζεται είναι η καθημερινή συναναστροφή του παιδιού σας με τα άλλα παιδάκια.

Το όραμα του Ανδρέα

Η αισιόδοξη πλευρά της οικονομικής κρίσης

Οικονομική Κρίση: Η αισιόδοξη πλευρά της κατάστασης!

Τον τελευταίο καιρό ζούμε όλοι κάτω από το καθεστώς της ονομαζόμενης «οικονομικής κρίσης». 

Νέα μέτρα, μειώσεις μισθών και συντάξεων, εφεδρείες, απολύσεις, ανεργία, εξαθλίωση και μοναξιά.Τα πορτοφόλια μας άδεια, ο πληθωρισμός καλά κρατεί, και η απόγνωση ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των περισσοτέρων Ελλήνων που αναρωτιούνται το «γιατί». Ο κίνδυνος της χρεοκοπίας και την επιστροφής στην δραχμή υποβόσκει. Άγχος, ανασφάλεια, φόβος, νευρικότητα, απόγνωση και αποδιοργάνωση είναι μια ενδεικτική εικόνα των όσων βιώνουμε στην καθημερινότητα μας. Και τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμα…

Η ψυχική μας υγεία πλήττεται σοβαρά εξαιτίας των αποφάσεων που «Κάποιοι» πήραν για εμάς, χωρίς εμάς. Έρευνες αποδεικνύουν πως σε χώρες που πλήττονται από οικονομική κρίση τα ποσοστά των ψυχικών διαταραχών και του αλκοολισμού αυξάνονται ανησυχητικά. Οι άνθρωποι είναι πιο επιρρεπείς σε παθολογικά νοσήματα όπως οι καρδιοπάθειες, σε ψυχικές διαταραχές όπως η κατάθλιψη και η αυτοκτονικές τάσεις και σε ψυχοσωματικές αντιδράσεις όπως το έλκος και οι πονοκέφαλοι.  

Η ανασφάλεια βασιλεύει πια στην ζωή μας, και αυτό το συναίσθημα είναι που πυροδοτεί την εμφάνιση όλων των παραπάνω παθολογικών και ψυχολογικών διαταραχών. Το χρόνιο άγχος μειώνει τις φυσικές άμυνες του οργανισμού μας και μας καθιστά ευάλωτους σε μια σειρά από νοσήματα και διαταραχές που οι συνέπειες τους μπορεί να αποβούν μοιραίες για τον ανθρώπινο οργανισμό. Χωρίς λεφτά στην τσέπη μας νιώθουμε αδύναμοι και ευάλωτοι… 

Πως άλλωστε να μην νιώθουμε έτσι όταν μεγαλώσαμε σε ένα σύστημα που μας έμαθε να προσδιορίζουμε τους εαυτούς μας και τους άλλους με βάση το «τι έχουμε» και όχι το «τι είμαστε».

Καθημερινά η αξιοπρέπεια μας συμπιέζεται και οι ανασφάλεια για το δικό μας μέλλον αλλά κυρίως αυτό των παιδιών μας κλονίζεται, από ένα σωρό πληροφορίες και δηλώσεις που αναμφίβολα έχουν τεράστιο αντίκτυπο στις σχέσεις μας. Το τελευταίο διάστημα, όπου κι αν βρίσκομαι ακούω προβλήματα και ανησυχίες. Σενάρια απελπισίας που μου μαυρίζουν ακόμα περισσότερο την ψυχή. Άνθρωποι συναντιούνται για έναν καφέ, για να «ξεσκάσουν» όπως λένε, και καταλήγουν να μιλάνε πάλι με τα πιο μελανά χρώματα για την κατάσταση της Ελλάδας - για την κατάσταση μας και το αβέβαιο μέλλον μας. 

Οι περισσότεροι επιλέγουν πια την απομόνωση τους…

κλείνονται στο σπίτι τους και εκεί, συντροφιά με την μοναξιά τους, γκρινιάζουν στα παιδιά και στους σύντροφο τους, νοσούν, καταστροφολογούν και καταβάλλονται από τον πανικό τους. 

Πόσο όμως εποικοδομητική μπορεί να είναι μια τέτοια στάση; 

Δεν λέω πως ωραιοποιώντας την κατάσταση θα εξαφανίσουμε το πρόβλημα. Αυτό που λέω είναι πως μια κρίση πρέπει να την βλέπουμε στις πραγματικές της διαστάσεις και να παραμένουμε ψύχραιμοι και αισιόδοξοι. Η κατάσταση δεν πρόκειται να αλλάξει, αυτό που χρειάζεται να αλλάξει είναι ο τρόπος που εμείς την βλέπουμε και την ερμηνεύουμε. Περισσότερο από ποτέ έχουμε ανάγκη από πρακτικές λύσεις και σωστή διαχείριση των αλλαγών που βιώνουμε. Με το να αρνούμαστε την πραγματικότητα ή να απομονωνόμαστε δεν προχωράμε παρακάτω. Αντίθετα, παραμένουμε δέσμιοι της φοβίας και της ανασφάλειας μας. Η λογική είναι ο μοναδικός σύμμαχος που έχουμε απέναντι στην εκδήλωση του άγχους που μας αρρωσταίνει. Αυτή και μόνο αυτή θα μας βοηθήσει να βρούμε πρακτικές λύσεις στα προβλήματα της καθημερινότητας μας και να επανακτήσουμε τον έλεγχο της κατάστασης. Όχι τα ψυχοφάρμακα.

Και ενώ οι εξελίξεις τρέχουν, ας αναλογιστούμε για μια στιγμή ότι κάθε τι που γίνεται, γίνεται για κάποιο λόγο – για να ισορροπήσουν τα πράγματα κάπου άλλου λίγο παρακάτω. Γι’ αυτήν την ισορροπία σας μιλάω σήμερα. Η περίοδος αυτή της οικονομικής κρίσης, είναι μια ευκαιρία για αυτοεξέταση και συλλογική αναθεώρηση. Το σύστημα αξιών μας καταρρέει και αυτό ίσως είναι μια ευκαιρία για να μάθουμε στα παιδιά μας έναν νέο και σίγουρα πολύ πιο υγιή τρόπο αξιολόγησης του εαυτού και των γύρων τους. Ο καταναλωτισμός δεν μας βοήθησε σε τίποτα πραγματικά. Το μόνο που μας πρόσφερε είναι σπίτια γεμάτα από υλικά αγαθά και άδεια από συναισθήματα. Είναι νέοι άνθρωποι που εκπαιδεύτηκαν να κατηγοριοποιούν τους άλλους σύμφωνα με το πόσα λεφτά βγάζουν και όχι με το ποιοι είναι πραγματικά. Είναι σχέσεις που δημιουργήθηκαν για να εξυπηρετούν συμφέροντα και φιλίες που μόνο φιλίες δεν είναι. Που θα μας πήγαινε αλήθεια αυτό το σάπια σύστημα κοινωνικής αναγνώρισης; Πουθενά χώρος για αξίες, ήθος, εσωτερικές αρετές και πνευματική καλλιέργεια. Ήρθε η στιγμή για μια στροφή που μπορεί να προσφέρει σε μας και τα παιδιά μας αυτό που εγώ ονομάζω «ευκαιρία» για ένα καλύτερο αύριο. Πώς; Μέσα από αυθεντικές σχέσεις που βασίζονται στην κατανόηση και την αποδοχή.

Άδεια τσέπη, γεμάτη καρδιά και πολλές επιλογές για επιστροφή στην ξεχασμένη πληρότητα

Ø      Πολέμησε τα ψυχικά νοσήματα μιλώντας με τους συνανθρώπους σου και την οικογένεια σου. Μοιράζοντας τις σκέψεις και τους φόβους σου μειώνεται σημαντικά το άγχος που βιώνεις.

Ø      Κάνε ένα ταξίδι μέσα σου. Τι είναι αυτό που σε γεμίζει και σε ευχαριστεί; 

Ø      Κάλεσε φίλους στο σπίτι. Οι πιο ευτυχισμένες στιγμές δεν θέλουν κόπο, θέλουν τρόπο. Μαγείρεψε κάτι, πάρε ένα μπουκάλι κρασί και άναψε το τζάκι. Αυτή είναι η συνταγή για μια υπέροχη βραδιά σε διαβεβαιώνω.

Ø      Βγες στην φύση και έλα σε επαφή μαζί της. Περπάτησε στον καθαρό αέρα, μάζεψε λουλούδια, κάνε μικρές εξερευνήσεις με τα παιδιά σου.

Ø      Πάρε ποδήλατο. Το αυτοκίνητο δεν είναι απαραίτητο για τις μικρές αποστάσεις.

Ø      Βοήθησε όσους μπορείς, με όποιον τρόπο μπορείς. Η ενότητα είναι πολύ σημαντική αυτήν την περίοδο και η ανάγκη για αλληλοβοήθεια επιτακτική.

Ø       Δες την κατάσταση με αισιοδοξία. Όπως σας είπα, πάντα κάτι καλό βγαίνει μέσα από μια κρίση. Διαχειρίσου όσο πιο ψύχραιμα μπορείς τις αλλαγές που βιώνεις και πέρασε στο στάδιο της ελπίδας. Μπορεί να μην έχεις λεφτά για να πραγματοποιήσεις όλα όσα είχες προγραμματίσει, έχεις όμως την οικογένεια και τους φίλους σου στο πλευρό σου. Μαζί ενωμένοι μπορείτε να ξεπεράσετε ακόμα και το χειρότερο σενάριο εξέλιξης της τωρινής κατάστασης. 

Ø      Συνειδητοποίησε πως είμαστε όλοι ταξιδιώτες στο ίδιο καράβι. Αυτό που βιώνεις εσύ το ζει το μεγαλύτερο μέρος που πληθυσμού. Δεν είσαι μόνος.

Ø      Δεν την οικονομική κρίση ως μια ευκαιρία για προσωπικές εσωτερικές και κοινωνικές αλλαγές. Εκμεταλλεύσου την θετικά και μετέδωσε το όραμα σου.

Εσείς ποιες τεχνικές, ιδέες, και/ ή λύσεις έχετε επιστρατεύσει για να επιβιώσετε την περίοδο της οικονομικής κρίσης; Στείλτε μου τις απόψεις σας και που ξέρετε ... ίσως βοηθήσουν όσους δυσκολεύονται να διαχειριστούν τις αλλαγές. Είναι κι αυτός ένας τρόπος να βοηθήσετε τους συνανθρώπους σας.  

 

        

Μερικά από τα οφέλη της διακοπής του τσιγάρου

Η αλήθεια είναι πως τα οφέλη από την διακοπή του τσιγάρου είναι αναρίθμητα.
Εδώ σας παραθέτω κάποια από τα πιο σημαντικά που αναφέρουν πρώην καπνιστές και που ίσως δράσουν ως κινητήρια δύναμη στην δική σας προσπάθεια.
Καλή επιτυχία!

Η ζωή χωρίς τσιγάρο, είναι μια ζωή με:

• Περισσότερη ενέργεια και αντοχή
• Ευκολότερη αναπνοή
• Καλύτερη γεύση και όσφρηση
• Πιο καθαρή αναπνοή και φωνή
• Λιγότερο ερεθισμένα μάτια
• Πιο καθαρά δόντια και ούλα
• Διαύγεια στην σκέψη
• Αίσθηση μεγαλύτερης χαλάρωσης
• Καλύτερη διάθεση κατά το πρωινό ξύπνημα
• Πιο λαμπερό δέρμα
• Πιο νεανική εμφάνιση
• Λιγότερους πονοκεφάλους
• Λιγότερες καούρες
• Λιγότερους ερεθισμούς στο λαιμό
• Πιο ικανοποιητική ερωτική ζωή
• Καλύτερη απόδοση σε αθλητικές δραστηριότητες
• Περισσότερα χρήματα 
• Πιο καθαρή ατμόσφαιρα στο σπίτι και το αυτοκίνητο
• Πιο καθαρά ρούχα
• Αυξημένη αυτοπεποίθηση
• Αίσθηση δύναμης και επιτυχίας σε ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα
• Περισσότερες πιθανότητες να ζήσετε πολύ περισσότερο απ' ότι ως καπνιστής
• Μειωμένες πιθανότητες να αφήσετε μόνα τους τα παιδιά σας ενώ ακόμα σας χρειάζονται
• Διπλάσιες πιθανότητες να μην πάθετε έμφραγμα
• Τριπλάσιες πιθανότητες να μην πάθετε εγκεφαλικό
• 20πλάσιες πιθανότητες να μην πάθετε καρκίνο των πνευμόνων
• Πολύ λιγότερα κρυολογήματα
• Απαλλαγή από τον έντονο και επίμονο βήχα
• Διπλάσιες πιθανότητες να μην παρουσιάσετε ανικανότητα στα 50 σας (για τους άντρες μόνο)
• Εξάλειψη του αισθήματος της μόνιμης κόπωσης
• Πολύ λιγότερα μπαχαρικά στα φαγητά σας
• Λιγότερους καφέδες που σας δημιουργούσαν νεύρα.
• Λιγότερο κιτρινισμένα νύχια, τοίχους και κουρτίνες
• Λιγότερες πιθανότητες να καείτε από ξεχασμένο τσιγάρο
• Λιγότερες πιθανότητες να εμπλακείτε σε τροχαίο
• Πιο θετική σκέψη για την ζωή 

Για όσους δεν έμαθαν ποτέ να λένε αυτό που σκέφτονται - αυτό που πιστεύουν

Oι στίχοι του Τούρκου Ασίζ Νεσίν από το ποίημα «Σώπα μη μιλάς»:

Σώπα, μη μιλάς, είναι ντροπή / κόψ' τη φωνή σου / σώπασε επιτέλους / κι αν ο λόγος είναι αργυρός η σιωπή είναι χρυσός.
Τα πρώτα λόγια που άκουσα από παιδί / έκλαιγα, γέλαγα, έπαιζα μου λέγανε «σώπα».
Στο σχολείο μού έκρυψαν την αλήθεια τη μισή, / μου λέγανε: «εσένα τι σε νοιάζει; Σώπα!»
Με φιλούσε το πρώτο κορίτσι που ερωτεύτηκα και μου λέγανε: / «κοίτα μην πεις τίποτα, σσσσ... σώπα!».
Κόψε τη φωνή σου και μη μιλάς, σώπαινε. / Και αυτό βάσταξε μέχρι τα είκοσί μου χρόνια.
Ο λόγος του μεγάλου / η σιωπή του μικρού.
Έβλεπα αίματα στο πεζοδρόμιο, / «τι σε νοιάζει εσένα;», μου λέγανε, / «θα βρεις το μπελά σου, σώπα».
Αργότερα φωνάζανε οι προϊστάμενοι / «μη χώνεις τη μύτη σου παντού, / κάνε πως δεν καταλαβαίνεις, σώπα».
Παντρεύτηκα, έκανα παιδιά, / η γυναίκα μου ήταν τίμια κι εργατική και / ήξερε να σωπαίνει. Είχε μάνα συνετή , που της έλεγε «σώπα».
Σε χρόνια δίσεκτα οι γονείς, οι γείτονες με συμβουλεύανε / «μην ανακατεύεσαι, κάνε πως δεν είδες τίποτα. Σώπα». / Μπορεί να μην είχαμε με δαύτους γνωριμίες ζηλευτές, / με τους γείτονες, μας ένωνε, όμως, το «σώπα».
Σώπα ο ένας, σώπα ο άλλος σώπα οι επάνω, σώπα οι κάτω, / σώπα όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο. / Σώπα οι δρόμοι οι κάθετοι και οι δρόμοι οι παράλληλοι. / Κατάπιαμε τη γλώσσά μας. / Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε. / Φτιάξαμε το σύλλογο του «σώπα». / και μαζευτήκαμε πολλοί / μία πολιτεία ολόκληρη, μια δύναμη μεγάλη, αλλά μουγγή!
Πετύχαμε πολλά, φτάσαμε ψηλά, μας δώσανε παράσημα, / τα πάντα κι όλα πολύ. / Εύκολα, μόνο με το «σώπα». / Μεγάλη τέχνη αυτό το «σώπα».
Μάθε το στη γυναίκα σου, στο παιδί σου, στην πεθερά σου / κι όταν νιώσεις ανάγκη να μιλήσεις ξερίζωσε τη γλώσσά σου / και κάν’  την να σωπάσει. / Κόψ’ την σύρριζα. / Πέτα την στα σκυλιά. / Το μόνο άχρηστο όργανο από τη στιγμή που δεν το μεταχειρίζεσαι σωστά.
Δεν θα έχεις έτσι εφιάλτες, τύψεις κι αμφιβολίες. / Δε θα ντρέπεσαι τα παιδιά σου και θα γλιτώσεις από το βραχνά να μιλάς. / Χωρίς να μιλάς, να λες «έχετε δίκιο, είμαι σαν κι εσάς»
Αχ! Πόσο θα 'θελα να μιλήσω ο κερατάς.
Και δεν θα μιλάς, / θα γίνεις φαφλατάς, / θα σαλιαρίζεις αντί να μιλάς .
Κόψε τη γλώσσά σου, κόψ’ την αμέσως. / Δεν έχεις περιθώρια. / Γίνε μουγγός.
Αφού δε θα μιλήσεις, καλύτερα να το τολμήσεις. Κόψε τη γλώσσά σου.
Για να είσαι τουλάχιστον σωστός στα σχέδια και στα όνειρά μου, / ανάμεσα σε λυγμούς και σε παροξυσμούς κρατώ τη γλώσσά μου, / γιατί νομίζω πως θα 'ρθει η στιγμή που δεν θα αντέξω / και θα ξεσπάσω και δεν θα φοβηθώ και θα ελπίζω / και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω με ένα φθόγγο, / με έναν ψίθυρο , με ένα τραύλισμα, με μια κραυγή που θα μου λέει: ΜΙΛΑ!...»

Λίγα λόγια για την δοτικότητα

Υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν τα προβλήματα των γύρω τους, και απλά αδιαφορούν. Όχι γιατί δεν μπορούν να κάνουν κάτι αλλά γιατί απλά δεν "εκπαιδεύτηκαν" ποτέ στο να βοηθούν και να στηρίζουν τους συνανθρώπους τους. Υπάρχουν άνθρωποι που ακούνε με μεγάλο ενδιαφέρον την κατάσταση σου όχι γιατί τους ενδιαφέρει πραγματικά, αλλά γιατί έτσι θα έχουν θέμα συζήτησης με τους φίλους, τους συντρόφους και τους συνεργάτες τους. Υπάρχουν όμως και κάποιοι Άνθρωποι που με ευαισθησία, διακριτικότητα και όλη τους την ψυχή προσφέρουν ότι και όσα μπορούν σε αυτούς, που την δεδομένη στιγμή της ζωής τους χρειάζονται αγάπη και υποστήριξη. Γι' αυτούς τους ανθρώπους, τα λόγια είναι περιττά. Χαρίζουν απλόχερα τόση ευτυχία, όση ποτέ δεν φαντάστηκαν. Ξέρετε καμιά φορά δεν έχει σημασία ούτε η ποσότητα ούτε η ποιότητα των πραγμάτων που κάνουμε γι' αυτούς που χρειάζονται την βοήθεια μας. Το μόνο που μετράει είναι πως είμαστε εκεί γι'αυτούς...όπως και όσο μπορούμε.

Η "δοτικότητα" είναι για μένα πολύ σημαντική αρετή. Προσπαθώ να διδάξω στα παιδιά μου πόσο σημαντικό είναι να βοηθάνε όσους χρειάζονται υποστήριξη και να δίνουν με την ψυχή τους ότι μπορούν-όσο μικρό και ασήμαντο κι αν είναι για μας, για εκείνους που ζουν την κάθε μέρα και παλεύουν για την επιβίωση τους, είναι όλος ο κόσμος. Και αυτό κάνουν... αυτό εύχομαι να κάνουν πάντα στην ζωή τους γιατί έτσι θα διαφοροποιούνται από το σύνολο και θα βιώνουν τα μοναδικά συναισθήματα της προσφοράς. Ο κόσμος είναι γεμάτος πόνο, αρρώστιες, φτώχεια και εξαθλίωση. Ας προσπαθήσουμε να βρούμε μέσα μας την κρυμμένη ευαισθησία και ενσυναίσθηση για τους συνανθρώπους μας. Θα μας κάνει καλύτερους γονείς και ανθρώπους στο σύνολο μας. Ας προσπαθήσουμε, γιατί ακόμα και ένα μικρό βοτσαλάκι, μπορεί να ταράξει τα νερά μιας λίμνης.

Αφιερωμένο σε όλους εκείνους που στα δύσκολα ήταν εκεί-και συνεχίζουν να είναι! Δίπλα στον τυφλό, τον φτωχό, τον άτυχο, τον κατατρεγμένο, τον αδικημένο, τον ανήμπορο! Ευλογημένες οι πράξεις σας!       

Ημερολόγιο Καπνίσματος

Αν συνειδητά έχετε αποφασίσει να κόψετε το τσιγάρο, έχετε κάνει ένα πολύ σημαντικό βήμα. 

Το αμέσως επόμενο είναι να καταγράψετε το πότε και που καπνίζετε, έτσι ώστε να γνωρίζετε εκ των προτέρων τις περιστάσεις εκείνες στις οποίες ανάβετε τσιγάρο, και θα σας δυσκολέψουν περισσότερο όταν αρχίσετε την προσπάθεια διακοπής του. 

Μην υποτιμάτε την αξία της καταγραφής. Θα σας δώσει την δυνατότητα να εντοπίσετε πότε έχετε την τάση να καπνίζετε περισσότερο (πρωί, απόγευμα, βράδυ και κάτω από ποιες συνθήκες) και επίσης, επειδή αναγκάζεστε να αναβάλετε για λίγο το τσιγάρο (μέχρι να κάνετε την καταγραφή), παρεμβάλλεται στην μηχανική κίνηση του "καφές-τσιγάρο" γεγονός που θα σας βοηθήσει να αντισταθείτε στην επιθυμία σας γι' αυτό όταν το κόψετε.  

Βαθμολογήστε τα τσιγάρα που καπνίζεται

Αφιερώστε 2-3 ημέρες για να κάνετε αυτήν την καταγραφή και να βαθμολογήσετε τα τσιγάρα σας. Ο οδηγός διακοπής του καπνίσματος της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας προτείνει στους καπνιστές να βαθμολογούν την ανάγκη τους για τσιγάρο ως εξής: 

(-) Αυτό το τσιγάρο θα μπορούσα να μην το είχα καπνίσει (το άναψα από συνήθεια και όχι από πραγματική ανάγκη)

(+) Ένιωσα ότι αυτό το τσιγάρο το ήθελα (αν βέβαια κάποιος ή κάτι μου το απαγόρευε, θα μπορούσα να μην το είχα κάνει)

(++) Είχα απόλυτη ανάγκη να καπνίσω αυτό το τσιγάρο. Ακόμα και αν ήταν απαγορευμένο, θα έβρισκα τον τρόπο να το καπνίσω.

Ημερολόγιο Καπνίσματος

Αριθμός Τσιγάρων	Ώρα;	Που βρισκόμουν;	Με ποιούς ήμουν;	Γιατί το άναψα-τι αισθανόμουν;
1ο
2ο
3ο
4ο
5ο
6ο
7ο
8ο
9ο
10ο
11ο
12ο
13ο
14ο
15ο
16ο
17ο
18ο
19ο