Ενήλικες που υπήρξαν θύματα παιδικής κακοποίησης

Τα 21 βήματα βελτίωσης της ψυχικής υγείας (σύμφωνα με το ASCA) των ενηλίκων που υπήρξαν θύματα παιδικής κακοποίησης .

 Οποιαδήποτε μορφή κακοποίησης στην παιδική ηλικία (σωματική, ψυχολογική, λεκτική ή/και συναισθηματική) δημιουργεί τραύματα και πληγές που δύσκολα επουλώνονται και που το άτομο, σέρνει μαζί του στην ενήλικη ζωή του. Μερικά από τα χαρακτηριστικά αυτών των ενηλίκων που στερήθηκαν την χαρές και την ανεμελιά της παιδικής ηλικίας είναι:

• Χαμηλή αυτοπεποίθηση, 
• Αισθήματα κατωτερότητας, 
• Υποχωρητικότητα, 
• Αυτοκριτική, 
• Δυσκολία στην σύναψη και διατήρηση κοινωνικών σχέσεων, 
• Απομόνωση, 
• Ενοχικά συναισθήματα, 
• Κυκλοθυμία, 
• Αγχώδεις διαταραχές, 
• Διαταραχές συναισθήματος
• Σεξουαλικά προβλήματα και πολλά άλλα.

 Η καθημερινότητα αυτών των ενηλίκων, είναι σίγουρα πολύ δύσκολη και συχνά, η ψυχική τους υγεία δεν τους επιτρέπει να χαρούν την ζωή τους και είναι δημιουργικοί και λειτουργικοί. Στις περιπτώσεις αυτές, η ψυχοθεραπευτική - ψυχιατρική παρέμβαση θεωρείτε απαραίτητη έτσι ώστε τα άτομα αυτά να μπορέσουν να διερευνήσουν και να επεξεργαστούν τα συναισθήματα που σχετίζονται με την κακοποίηση, έτσι ώστε να μειώσουν την αρνητικής τους επίδραση στην ενήλικη ζωή τους. Το Διεθνές δίκτυο αυτο-βοήθειας για ενήλικες που υπήρξαν θύματα παιδικής κακοποίησης (Adult Survivors of Child Abuse-ASCA) προτείνει 21 βασικά βήματα που οδηγούν στην βελτίωση της ψυχικής υγείας και λειτουργίας αυτών των ατόμων. Τα βήματα αυτά (όπως ακριβώς περιγράφονται στο εγχειρίδιο του ASCA) και χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες είναι:

Στάδιο 1:  Θυμάμαι

1. Θέλω να κατανοήσω τι μου έχει συμβεί, και να προχωρήσω με τη ζωή μου κοιτώντας μπροστά. 
2. Γνωρίζω και αποδέχομαι ότι έχω κακοποιηθεί (σωματικά, σεξουαλικά, ψυχολογικά ή συναισθηματικά) ως παιδί.
3. Έχω αποφασίσει να ξεπεράσω αυτό που μου έχει συμβεί και να προχωρήσω. 
4. Επιτρέπω στον εαυτό μου να αναβιώσει όποιες αναμνήσεις αναδύονται και όχι να τις απωθεί τρομοκρατημένος/η.
5. Γνωρίζω και αποδέχομαι ότι ήμουν ανήμπορος/η να κάνω κάτι για την κακοποίηση που βίωσα. Η ευθύνη βαραίνει τον ενήλικα που με κακοποιούσε.
6. Σέβομαι και αποδέχομαι την ντροπή και το θυμό που αισθάνομαι σαν συνέπεια της κακοποίησης, άλλα θα προσπαθήσω να μην αφήσω αυτά τα συναισθήματα να κάνουν κακό σε μένα ή σε κοντινούς μου ανθρώπους.
7. Αποδέχομαι το παιδί μέσα μου, που τώρα βρίσκει τη δύναμη να παλέψει με τα τραύματα του.

Στάδιο 2: Θρηνώ  

8. Κάνω μία λίστα με τους τομείς της ενήλικης ζωής μου που πιστεύω ότι επηρεάζονται από τα τραυματικά γεγονότα του παρελθόντος. 
9. Διερευνώ και αναγνωρίζω συμπεριφορές με τις οποίες αυτο-σαμποτάρω τον εαυτό μου.
10. Μαθαίνω να διαχειρίζομαι το θυμό μου και να βρίσκω υγιής τρόπους εκτόνωσης. 
11. Διερευνώ και αναγνωρίζω λανθασμένες σκέψεις και ερμηνείες που χρησιμοποιώ για τον εαυτό μου, αλλά και για τους άλλους. 
12. Αντιμετωπίζω την ντροπή που αισθάνομαι και συμπονώ τον εαυτό μου. 
13. Αποδέχομαι το δικαίωμα μου να είμαι αυτός/η που θέλω και να ζήσω όπως επιλέγω. 
14. Επιτρέπω στον εαυτό μου να θρηνήσει και να κλάψει για τα τραύματα της παιδικής μου ηλικίας και για αυτούς που με απογοήτευσαν.

Στάδιο 3:  Θεραπεύομαι

15. Έχω το δικαίωμα να προσπαθήσω να αποκτήσω την καλύτερη ζωή που μπορώ να έχω. 
16. Ενδυναμώνω τα θετικά σημεία του χαρακτήρα μου, αυξάνω την αυτοπεποίθηση μου.
17. Εφαρμόζω τις αναγκαίες αλλαγές στην συμπεριφορά μου και στις σχέσεις μου. 
18. Έχω επιλύσει τα θέματα με τα άτομα από τα οποία υπέστην κακοποίηση, σε βαθμό που να με ικανοποιεί. 
19. Δίνω τις δικές μου εξηγήσεις και νοήματα σε όσα συνέβησαν, έτσι ώστε να μπορέσω να προχωρήσω, απελευθερωμένος/η από το παρελθόν. 
20. Βλέπω και αποδέχομαι τον εαυτό μου σαν ένα δυνατό και ικανό άνθρωπο σε όλους τους τομείς της ζωής μου. 
21. Είμαι αποφασισμένος/η να ενσωματώσω την καινούργια μου επίγνωση και στάση ζωής σε αυτό που είμαι και να προχωρήσω.