«Συγνώμη…»

Η δύναμη της συγνώμης.

Υπάρχουν άνθρωποι που δεν ζητάνε συγνώμη, δεν αναλαμβάνουν το μερίδιο ευθύνης που τους αναλογεί και έτσι καταλήγουν να βουλιάζουν στην μοναξιά και την απελπισία. Υπάρχουν κάποιοι άλλοι που ακόμα κι αν τους πάρει καιρό, έρχεται κάποια στιγμή η μέρα που κάνουν τον απολογισμό τους και παραδέχονται τα λάθη και τις αδικίες της ζωής τους.

Για μένα προσωπικά, όσο δύσκολο κι αν είναι σε κάποιους να παραδεχθούν πως «μονός καυγάς δεν γίνεται», η αλήθεια είναι πως δεν γίνεται. Όταν μια σχέση κλονίζεται, «φταίνε και οι δυο»…κάποιος περισσότερο, κάποιος λιγότερο, δεν έχει άλλωστε αυτό σημασία. Το μόνο που έχει πραγματικά, είναι να βρεις την ωριμότητα και την ανωτερότητα να κοιτάξεις το πρόβλημα κατάματα και να επικοινωνήσεις με τον άλλο τα «νιώθω» και τα «θέλω» σου. Να πάρεις την ζωή στα χέρια σου και ναι, να ζητήσεις συγνώμη για ότι ακόμα και άθελα σου ενόχλησε ή στεναχώρησε τον άλλο. Αυτός είναι ο δρόμος και όποιος επιθυμεί να έχεις φίλους και συγγενείς γύρω του, οφείλει να τον ακολουθήσει. Άλλωστε η συγχώρεσε δεν είναι αδυναμία – αντίθετα είναι δύναμη ψυχής ενός ανθρώπου που δεν αφήνει τα πράγματα στην τύχη τους ούτε βάζει μικρο-εγωισμούς πάνω από τις ανθρώπινες σχέσεις της ζωής του. Η συγνώμη έχει τεράστια δύναμη… Τολμήστε…Για να ξαναβρεθείτε με εκείνους τους «λίγους» που έχουν πραγματική αξία για εσάς αλλά κάπου στον δρόμο χαθήκατε!