Αποξένωση των δυο συντρόφων

Δεν μιλάμε πια, δεν μιλάμε...

Συχνά, τα νέα ζευγάρια βαδίζοντας παράλληλα και μεγαλώνοντας χωρίς βοήθεια τα παιδιά τους, καταλήγουν να χάνουν κάτι πολύ σημαντικό - ο ένας τον άλλο. 
Μέσα σε μια αποπνικτική καθημερινότητα με δουλειά, υποχρεώσεις, ευθύνες, και άγχη έρχεται η νύχτα και τους βρίσκει αποκαμωμένους στον καναπέ του σαλονιού τους... Δεν υπάρχει όρεξη, διάθεση ούτε δύναμη για επικοινωνία και ρομαντισμό. Θέλουν να πιστεύουν πως κάποια στιγμή, κάπως, κάπου θα συναντηθούν και θα περάσουν λίγο ποιοτικό χρόνο μαζί... Αγαπιούνται και θεωρούν πως αυτό αρκεί έστω κι αν η μέρα τους είναι γεμάτη από προτεραιότητες και ασχολίες που δεν συμπεριλαμβάνουν το άλλο τους μισό.
Οι μέρες και τα χρόνια περνούν τίποτα όμως δεν αλλάζει ουσιαστικά προς το καλύτερο μεταξύ τους - απεναντίας το χάσμα μεγαλώνει όσο κι αν προσπαθούν να ξεγελάσουν τον εαυτό τους. Κι έρχεται κάποια μέρα, που κάθονται να πιουν έναν καφέ και δεν έχουν πραγματικά τίποτα να πουν. Δεν υπάρχουν πρόσφατες φωτογραφίες, αναμνήσεις, ερωτικές βραδιές και τρυφερές στιγμές να θυμηθούν... Το "Εμείς", ξεθωριασμένος πίνακας στο παλιό σεντούκι! 
Πάντα το ίδιο λάθος... θεωρούμε δεδομένους ανθρώπους και καταστάσεις μέχρι που έρχεται η ίδια η ζωή να μας θυμίσει πως τίποτα δεν είναι τελικά για "πάντα". 
Πώς είναι αλήθεια δυνατόν να επιζήσει μια σχέση όταν δεν της αφιερώνεις χρόνο και ψυχή; Όταν δεν είσαι εκεί να καλύψεις τις ανάγκες του άλλου για τρυφερότητα, συντροφικότητα, ερωτισμό, και επικοινωνία; Πως γίνεται να είσαι δεμένος με κάποιον όταν δεν υπάρχει πουθενά λίγος χώρος και χρόνος για να ζωγραφίσετε καινούργιες στιγμές και αναμνήσεις; Οι σχέσεις θέλουν φροντίδα...Θέλουν παρουσία και τρυφερότητα, θέλουν κόπο και προσπάθεια για να επιβιώσουν, ν' ανθίσουν, να εξελιχθούν σε αυτό για το οποίο προορίζονται. Όταν όλη μας η μέρα περιστρέφεται γύρω από τα παιδιά και τις δουλειές του σπιτιού, όταν το μυαλό μας είναι γεμάτο από σκοτούρες και ανησυχίες, όταν το σώμα μας είναι κουρασμένο από τις υπερβάσεις που κάναμε πάλι για να καταφέρουμε να τα φέρουμε βόλτα, τότε η σχέση μας είναι καταδικασμένη.     
Όσο κουρασμένοι κι αν είστε, ψυχικά ή/και σωματικά, βρείτε λίγο χρόνο για τον σύντροφο σας πριν να είναι πολύ αργά. Μικρές καθημερινές εκπλήξεις, ραβασάκια, μηνύματα στο κινητό ή στον υπολογιστή, αγκαλιές, φιλιά, τρυφερές κουβέντες, είναι λίγα από τα πράγματα που μπορείτε να κάνετε ο ένας για τον άλλο χωρίς κόπο. Βάλτε την φαντασία σας να δουλέψει, διαλέξτε μια ταινία να δείτε παρέα, δημιουργήστε ερωτική διάθεση, βάλτε νωρίς τα παιδιά για ύπνο και προσπαθήστε... να έρθετε ξανά κοντά, ν' αγαπηθείτε, να θυμηθείτε πόσο όμορφα περνούσατε κάποτε μαζί. Μιλήστε για όσα σας ενώνουν, για όσα αγαπάτε ο ένας στον άλλο, για στιγμές που ονειρεύεστε να ζήσετε μαζί στο μέλλον. Αφήστε τα παιδιά, τα προβλήματα και τα άγχη σας, έξω από αυτήν την συζήτηση - μια στο τόσο η σχέση σας πρέπει να είναι το επίκεντρο όλων και να έχει την τιμητική της!