19 Αυγ 2012

Επιλόχεια κατάθλιψη


Μεταγεννητική μελαγχολία ή αλλιώς, επιλόχεια κατάθλιψη. 
Τα γιατί και τα πώς της πιο διαδεδομένης μελαγχολίας μετά τον τοκετό. 


Παρόλο που σε κάποιους ίσως και να φαίνεται παράδοξο, η αλήθεια είναι πως το 60 με 80% των νέων μητέρων, αισθάνονται μελαγχολία και θλίψη μετά την γέννηση του παιδιού τους. Αυτό οφείλεται στο ότι, την ευτυχέστερη περίοδο της ζωής τους, συντελείται απότομη πτώση των επιπέδων των οιστρογόνων και της προγεστερόνης (ορμόνες) στον οργανισμό τους, οι οποίες ευθύνονται και για τις απότομες μεταπτώσεις στην διάθεση τους.
Επιλόχεια κατάθλιψη δεν εμφανίζουν βέβαια όλες οι νέες μητέρες κι αυτό γιατί η ευαισθησία στις αυξομειώσεις των ορμονών διαφέρει από άτομο σε άτομο. Επιπλέον, η επιλόχεια κατάθλιψη μπορεί να εμφανιστεί από την τρίτη κιόλας ημέρα μετά τον τοκετό αλλά και οποιαδήποτε στιγμή κατά την διάρκεια του πρώτου χρόνου.
Αρχικά, όταν μιλάμε για μεταγεννητική ή επιλόχεια κατάθλιψη, εννοούμε την μελαγχολία που παρουσιάζουν οι γυναίκες μετά τον τοκετό.
Τα βασικά συμπτώματα της επιλόχειας κατάθλιψης είναι η θλίψη, τα ‘αδικαιολόγητα’ κλάματα, το έντονο άγχος, η διαρκείς κυκλοθυμία, ο έντονος εκνευρισμός, η ευερεθιστικότητα, προβλήματα στον ύπνο και στο φαγητό, απροθυμία να ασχοληθούμε με τον εαυτό μας ή με το μωρό μας καθώς και απώλεια μνήμης.

Ωστόσο, εκτός από τις αλλαγές των ορμονών, που όπως είπαμε παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο, υπάρχουν και κάποιοι άλλοι παράγοντες που πυροδοτούν την επιλόχεια κατάθλιψη…

Αυτοί οι παράγοντες θα μπορούσαν να συνοψιστούν στα ακόλουθα:

-Περιμένατε με ανυπομονησία την γέννηση του παιδιού σας και τώρα που το κρατάτε επιτέλους στην αγκαλιά σας αισθάνεστε μια απότομη πτώση. Και τώρα τι γίνεται που το μεγάλο πια γεγονός έχει συντελεστεί;

-Το μωρό σας μπορεί να μην μοιάζει καθόλου με εκείνον τον ξανθό άγγελο που ονειρευόσασταν, και αυτή η δυσαρμονία ανάμεσα στις προσδοκίες σας και την πραγματικότητα, σας δημιουργούν ενοχές. Αυτές είναι που με την σειρά τους,  πυροδοτούν την κατάθλιψη.

-Κάποιες φορές οι προσδοκίες σας για την γέννα (θα γεννήσω φυσιολογικά ένα υγιέστατο μωρό) δεν υλοποιούνται, με συνέπεια να αισθάνεστε απογοήτευση και ανεπάρκεια (οδηγήστε έτσι σε καταθλιπτικό συναίσθημα).

-Ο θηλασμός είναι για κάποιες γυναίκες μια πολύ δύσκολη και επώδυνη διαδικασία με συνέπεια να γεννά αμφιβολίες και ανασφάλεια για τις ικανότητες σας, ως μητέρα, να φροντίσετε το μωρό σας, για την επάρκεια σας να υλοποιήσετε την επιθυμίας σας να θηλάσετε για αρκεεεετό διάστημα, για την σημασία του θηλασμού στο δέσιμο με το μωρό σας κτλ.

-Η σχέση με τον σύντροφο σας δεν είναι πια η ίδια, και αυτό το γεγονός επιβαρύνει αρκετά την ψυχολογία σας. Χρειάζεται χρόνος για να προσαρμοστείτε και οι ‘τρεις’ στην νέα πραγματικότητα και να μάθετε να λειτουργείτε και ως ζευγάρι και ως γονείς.

-Ένας νέος ρόλος προστέθηκε στους ήδη υπάρχοντες. Τελικά τι απ’ όλα είστε; Μητέρα; Σύντροφος; Υπάλληλος; Ονειροπόλα; Τι είστε περισσότερο; Θα μπορέσετε να αποδώσετε επαρκώς σε όλους σας τους ρόλους; 

-Η εμφάνιση και το σώμα σας έχει αλλάξει, κάτι που δεν μπορείτε εύκολα να αποδεχθείτε και να αγκαλιάσετε. Μαύροι κύκλοι πλαισιώνουν τα μάτια σας και τα ρούχα σας ή είναι πολύ μεγάλα (εγκυμοσύνης) ή πολύ μικρά (αυτά που φορούσατε πριν την εγκυμοσύνη). Πως είμαι έτσι αναρωτιέστε; Θα αρέσω στον άντρα μου έτσι όπως έχω γίνει; Τι θα κάνω με την μεταγεννητική χαλάρωση;  Το στήθος μου κοντεύει να εκραγεί…θα επανέλθει ποτέ;

-Όλα όσα συνηθίζατε να κάνετε ανήκουν πια στο παρελθόν. Ο ανέμελος και ελεύθερος παλιός σας εαυτός δεν υπάρχει πια, και χρειάζεστε χρόνο για να προσαρμοστείτε. Αναρωτιέστε διαρκώς που είναι η παλιά σας ζωή, πόσο θα αντέξετε χωρίς ύπνο, διασκέδαση και ηρεμία…. Χωρίς καφεδάκι με την κολλητή σας ανελλιπώς κάθε Σάββατο μεσημέρι, χωρίς τα τηλεφωνήματα και τις συζητήσεις σε καθημερινή βάση με τις φίλες σας, χωρίς τα σαββατιάτικα ταβερνάκια και μπαράκια, χωρίς τα διήμερα και τις ‘ξένοιαστες’ καλοκαιρινές διακοπές, χωρίς τα κυριακάτικα πρωινά με καφέ και εφημερίδα, χωρίς τις στιγμές που δεν αντέχεις να κάνεις οτιδήποτε και δεν χρειάζεται να κάνεις οτιδήποτε!

-Η κούραση και η μονοτονία της καθημερινότητας, συντελούν στο αίσθημα ανεπάρκειας και αδυναμίας να αντεπεξέλθετε, χωρίς παράπονα και γκρίνιες, στις απαιτήσεις της νέας σας ζωής.

-Στιγμές αυτό-αμφισβήτησης υπάρχουν πολλές – είμαι καλή μητέρα; Φροντίζω επαρκώς το μωρό μου; θα τα βγάλω πέρα με όλα όσα πρέπει να καταπιάνομαι κατά την διάρκεια της ημέρας; Κάνω σωστά ‘αυτό’ ή ‘εκείνο’;

-Από πρωταγωνίστρια είστε πια κομπάρσος. Όλοι ασχολούνται με το μωρό, οι επισκέψεις επικεντρώνονται στο μωρό, τα τηλέφωνα χτυπάνε για το μωρό, οι ανησυχίες και το ενδιαφέρον εστιάζονται βέβαια στο μωρό…κι εσείς απλά αναπολείτε το διάστημα της εγκυμοσύνης που όλος ο κόσμος περιστρεφόταν γύρω από ‘εσάς’!


Αντιμετωπίζοντας την επιλόχεια κατάθλιψη:

Οι ‘επίμονες μελαγχολίες’ μετά τον τοκετό ευτυχώς, σύμφωνα με έρευνες, δεν διαρκούν πολύ. Το καλύτερο φάρμακο θεωρείτε η αποδοχή των συναισθημάτων σας ως φυσιολογικά, η συμπαράσταση τρίτων, η καλή επικοινωνία με τον σύντροφο σας και ο χρόνος που ισορροπεί, σταδιακά, τα επίπεδα των ορμονών στον οργανισμό σας. Ωστόσο, υπάρχουν και κάποιες άλλες μικρές καθημερινές «ευλογίες» που μπορούν να σας βοηθήσουν να 'ξεπεράσετε‘, 'με το λιγότερο δυνατό κόστος’, αυτήν την αλλαγή στην ζωής σας.

  1. Μιλήστε για όσα σκέφτεστε και νιώθετε. Αφουγκραστείτε τις ανάγκες σας και ζητήστε από όσους νιώθετε κοντά σας να σας βοηθήσουν να τις ικανοποιήσετε. Κάντε αυτό που έχετε πραγματικά ανάγκη.
  2. Προσπαθήστε να ξεκουράζεστε όσο μπορείτε περισσότερο. Δεν θα σας πω το «κλισέ» "να ξεκουράζεστε όταν κοιμάται το μωρό" (γιατί κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό όταν δεν έχεις βοήθεια και όλα περνάνε από το χέρι σου) αλλά απλά να προσπαθήσετε να βάλετε προτεραιότητες και να λειτουργείτε χωρίς άγχος.
  3. Τρώτε σωστά. Χρειάζεστε αρκετή ενέργεια για να μπορέσετε να αντεπεξέλθετε. Μην παραλείπετε γεύματα, πίνετε άφθονο νερό και καταναλώνετε αρκετά φρούτα και λαχανικά (πάντα σύμφωνα με την δίαιτα του θηλασμού. Αποφύγετε την ζάχαρη και την σοκολάτα.
  4. Σκεφτείτε θετικά. Οι θετικές δηλώσεις και σκέψεις, το γέλιο, οι τεχνικές χαλάρωσης και η αισιοδοξία είναι τα καλύτερα φάρμακα για την (επιλόχεια) κατάθλιψη.
  5. Σταματήστε να νιώθετε ενοχικά ακόμα και για τον αέρα που αναπνέετε. Δεν υπάρχουν τέλειοι γονείς… μέσα από τα λάθη και τις παραλείψεις της καθημερινότητας, μαθαίνουμε, εξερευνούμε, ονειρευόμαστε και προχωράμε.
  6. Μην ξεχνάτε τον εαυτό σας. Ακόμα κι αν δεν έχετε ακόμα αποδεχθεί την νέα σας «προσωρινή» εμφάνιση, μην παραλείψετε να κάνετε πράγματα που συνηθίζατε. Αν νιώθετε όμορφη, θα σας βλέπουν και οι άλλοι έτσι. Βάλτε την γυμναστική στην ζωή σας, ενδιαφερθείτε για την επιδερμίδα και τα μαλλιά σας, ασχοληθείτε με τα νύχια σας. Το ξέρω πολύ καλά, χρόνος δεν υπάρχει. Αφού όμως έβρισκα εγώ το χρόνο (με δυο μωρά που τα      χωρίζει μόνο ένας χρόνος και χωρίς βοήθεια), τότε μπορείτε κι εσείς…ακόμα κι αν την στιγμή που τα τελειώσετε και τα κοιτάτε με θαυμασμό, ξυπνήσει το μωρό σας. Τότε ναι ξέρω καλά την απογοήτευση σας… έχω χαλάσει πολλά ασετόν μεγαλώνοντας την κόρη και τον γιο μου.
  7. Μοιραστείτε αυτό που ζείτε με άλλες νέες μητέρες. Θα νιώσετε μεγάλη ανακούφιση αν συνειδητοποίησετε πως πολλές γυναίκες νιώθουν ακριβώς όπως κι εσείς. «Τι καλά…Δεν είμαι η μόνη που σκέφτομαι ή νιώθω έτσι».
  8. Φροντίστε να υπάρχει λίγος χρόνος για μια βόλτα, ακόμα κι αν αυτός περιορίζεται σε 10λεπτο περίπατο με το μωρό σας. Ο καθαρός αέρας και οι νέες εικόνες θα σας βοηθήσουν να ανανεώσετε την ψυχή και τις σκέψεις σας.
  9. Αν παρατηρήσετε έντονη επιμονή των αρνητικών συναισθημάτων για διάστημα μεγαλύτερο των 3 εβδομάδων, καλό θα ήταν να μιλήσετε με κάποιον ειδικό. Υπάρχουν διάφορες θεραπείες της επιλόχειας κατάθλιψης και σίγουρα κάποια από αυτές θα είναι ιδανική για σας. Μην αναβάλετε για αργότερα την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων αυτών γιατί θα σας στερήσει την μεγαλύτερη απόλαυση του κόσμου: αυτήν της φροντίδας του δικού σας μωρού.     
Το ευχάριστο είναι ότι πολλά από τα συναισθήματα και τις σκέψεις που σας κατακλύζουν, τα βιώνουν οι περισσότερες νέες μητέρες. Σταματήστε λοιπόν να αισθάνεστε ενοχικά και προσπαθήστε να προσαρμοστείτε στον νέο σας ρόλο χωρίς άγχος και χρονοδιάγραμμα! Κανείς δεν γεννήθηκε γνωρίζοντας Πώς να γίνει ‘καλός’ γονιός. Άλλωστε τα πάντα είναι υποκειμενικά. Το ‘καλό’ για μένα δεν σημαίνει ότι είναι και το δικό σου ‘καλό’ και τούμπαλιν. Η μοναδικότητα του καθενός, μας δίνει την δυνατότητα να γίνουμε ‘οι γονείς’ Που Μπορούμε να Γίνουμε. Η καλύτερη version μας. Αγκαλίαστε τα συναισθήματα και το μωρό σας, αφουγκραστείτε την θάλασσα μέσα σας, ακούστε τι σας λέει η καρδιά σας, βαδίστε με γνώμονα την αγάπη και την καλή πρόθεση, ρωτήστε και ακούστε αυτά που νιώθει και σκέφτεται ο σύντροφος σας και μην φοβάστε. Όλα τα άλλα θα έρθουν από μόνα τους. Trust me!

14 Αυγ 2012

Καυγάδες εν μέσο διακοπών

Καυγάδες και νεύρα την περίοδο των διακοπών!

Παρόλο που το τοπίο είναι μοναδικό, χρυσές οι αμμουδιές και ο δρόμος του φεγγαριού στην θάλασσα εξωπραγματικά ρομαντικός, η σχέση με τον σύντροφο σας δεν είναι και στα καλύτερα της. Τσακωμοί, νεύρα, αντιπαραθέσεις, μούτρα και γκρίνια που πιστεύατε πως αφήσατε πίσω όταν επιβιβαστήκατε ξένοιαστοι στο κατάστρωμα του πλοίου! Η πραγματικότητα όμως, ήρθε για μια ακόμη φορά να διαψεύσει τις προσδοκίες σας και να σας θυμίσει πως, ακόμα κι όταν οι προϋποθέσεις για καλοπέραση είναι άριστες, ο άνθρωπος δεν αλλάζει επειδή θα βρεθεί σε ένα ειδυλλιακό τοπίο μακριά από την ρουτίνα της καθημερινότητας. 
Γιατί αλήθεια να συμβαίνει αυτό; Γιατί να μην μπορούν τα ζευγάρια, τις λίγες εκείνες μέρες που περιμένουν μια αιωνιότητα, να περάσουν καλά και να απολαύσουν ο ένας την συντροφιά του άλλου χωρίς εντάσεις και καυγάδες;

Οι αιτίες είναι πολλές. Οι πιο συνηθισμένες είναι οι ακόλουθες:

1. Κάποιες φορές οι εντάσεις ξεκινούν πριν ακόμα αρχίσουν οι διακοπές κι αυτό γιατί υπάρχει διαφωνία στην επιλογή του προορισμού, στην οργάνωση των διακοπών και των υποχρεώσεων που μένουν πίσω, αλλά και στις αρμοδιότητες που πρέπει να αναλάβει ο καθένας έτσι ώστε αυτές οι διακοπές να πραγματοποιηθούν.
2. Μια πολύ σημαντική αιτία είναι η κούραση, η μονοτονία, οι υποχρεώσεις και τα προβλήματα που απασχολούν το ζευγάρι από πριν, με συνέπεια να φεύγουν για διακοπές με συσσωρευμένη ένταση και κούραση που εκτονώνεται το διάστημα αυτό.
3. Συχνά, τα ζευγάρια θέλουν τελείως διαφορετικά πράγματα για την περίοδο των διακοπών τους. Μπορεί να είναι "μαζί", αυτό όμως δεν σημαίνει ότι έχουν και τις ίδιες ανάγκες την ίδια ακριβώς χρονική στιγμή. Μπορεί για παράδειγμα εγώ να έχω ανάγκη από ξεκούραση και ηρεμία, ενώ ο σύντροφος μου από coctails, beach bar και φασαρία.
4. Κάποιες φορές το οικονομικό ζήτημα είναι αυτό που πυροδοτεί τις περισσότερες εντάσεις και ειδικά όταν ο προϋπολογισμός ξεπερνιέται. 
5. Ίσως ένα από τα πιο σημαντικά αίτια είναι η ίδια η σχέση του ζευγαριού που πιθανότατα να είχε πρόβλημα από πριν αλλά εξαιτίας του περιορισμένου χρόνου που περνάνε μαζί στην καθημερινότητα τους, δεν εκδηλωνόταν. Αντίθετα, την περίοδο των διακοπών που είστε 24 ώρες το 24ωρο μαζί, υπάρχει ο χώρος και ο χρόνος να ξεδιπλωθούν.
6. Μια άλλη σημαντική αιτία είναι ότι όλοι φανταζόμαστε τις διακοπές μας σύμφωνα με τις προσωπικές μας ανάγκες και προσδοκίες. Αυτό μας οδηγεί σε διαπληκτισμούς γιατί συχνά αρνούμαστε να συμβιβαστούμε και να αλλάξουμε τα σχέδια μας εξαιτίας των επιθυμιών και των αναγκών του συντρόφου μας. 
7. Οι προσδοκίες μας δεν είναι πάντα ρεαλιστικές - περιμένουμε να ζήσουμε το απόλυτο όνειρο και ο σύντροφος μας να είναι όπως ακριβώς τον φανταστήκαμε. Ξεχνάμε όμως πως απρόοπτα πάντα συμβαίνουν, πως οι διακοπές μας δεν γίνεται να μην επηρεαστούν από ατυχίες και απρόοπτα και ότι ο σύντροφος μας παραμένει ο ίδιος άνθρωπος, είτε βρίσκεται στο σαλόνι του σπιτιού μας είτε σε ένα απόλυτα μαγευτικό τοπίο. Ο χώρος αλλάζει - δεν αλλάζει ο άνθρωπος.

Συμβουλές για διακοπές χωρίς εντάσεις!

1. Χαλαρώστε και αφεθείτε. Αποδεχθείτε και μοιραστείτε τις ανάγκες σας έτσι ώστε να βρείτε μια μέση λύση. 
2. Κάντε πράγματα ξεχωριστά αν τα δικά σας "θέλω" δεν εναρμονίζονται με τα δικά του. Φυσικά, αυτό θα είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. 
3. Μην αφήνετε μικρές αναποδιές και απρόοπτα να σας χαλάσουν την διάθεση. Η μαγεία των διακοπών κρύβεται σε αυτές τις μικρές στιγμές που θα ταράξουν λίγο τα νερά και θα σας κάνουν να γελάτε όταν θα τις αναπολείτε. 
4. Να έχετε ρεαλιστικές προσδοκίες από τις διακοπές σας. Δεν γίνεται να είναι όλα τέλεια κι αν συμβιβαστείτε με αυτό, τα πράγματα θα είναι πολύ πιο εύκολα για εσάς και τον σύντροφο σας. 
4. Κρατήστε τις ισορροπίες. Υποχωρήστε και συζητήστε όπου και όταν χρειαστεί έτσι ώστε να περάσετε και οι δυο καλά. Είναι κρίμα να επιστρέψετε γεμάτοι θλίψη και παράπονο και να μετανιώσετε που αφήσατε το διάστημα των διακοπών σας να περάσει με γκρίνιες και μούτρα. 

Είστε διακοπές, είστε ξένοιαστοι, είστε αγαπημένοι, ο ήλιος λάμπει και η θάλασσα είναι όλη δική σας, τι άλλο χρειάζεστε για να περάσετε καλά;           


10 Αυγ 2012

Περί μοναξιάς λόγος...


Μοναξιά μου όλα... μοναξιά μου τίποτα...

"Η μοναξιά είναι σκληρό πράγμα" έλεγε η γιαγιά μου. Μάλλον την ίδια άποψη συμμερίζονται και όλοι εκείνοι που, από φόβο μην τυχόν και μείνουν μόνοι, συντηρούν σχέσεις και συνήθειες που όμως δεν τους κάνουν πια ευτυχισμένους. Ο φόβος της μοναξιάς είναι αδυσώπητος. Αυτός ευθύνεται για τις δυστυχισμένες υπάρξεις που κυκλοφορούν ανάμεσα μας, για εκατομμύρια αποτυχημένους γάμους, για ψυχικά ταλαιπωρημένα παιδιά, για την άνθηση των ψυχοσωματικών συμπτωμάτων και των ψυχικών διαταραχών.
Ως κοινωνικά όντα, μαθαίνουμε από μικροί να συνυπάρχουμε με άλλους ανθρώπους, να εξαρτόμαστε από αυτούς, να μας χρειάζονται, να επικοινωνούμε και να συνεργαζόμαστε. Μαθαίνουμε να δουλεύουμε διαρκώς, να παλεύουμε για τα όνειρα και τους στόχους μας, να δημιουργούμε και να εξελισσόμαστε γιατί διαφορετικά πεθαίνουμε. Δεν υπάρχει ποτέ χρόνος για να βαρεθούμε, για να μείνουμε μόνοι, για να νιώσουμε την μοναξιά στο πετσί μας. Δεν μας το επιτρέπουν οι συνθήκες της ζωής μας και η κοινωνία μέσα στην οποία ζούμε.
Κι όμως η μοναξιά, είναι τόσο σημαντική, είναι τόσο ευεργετική για την ψυχική μας υγεία και την ευτυχία μας. Μέσα από αυτήν, αναγνωρίζεις πτυχές του εαυτού σου που δεν ήξερες καν πως υπάρχουν, βρίσκεις ενδιαφέροντα και ασχολίες που δεν ήξερες πως μπορείς να διαπρέψεις, ανακαλύπτεις τον εαυτό σου και τα θέλω σου αποκτώντας έτσι αυτογνωσία και ξεπερνάς έναν από τους μεγαλύτερους φόβους σου - αυτόν της μοναξιάς!
Για να αποφευχθούν τυχόν παρεξηγήσεις, δεν λέω πως οι άνθρωποι που είναι εγκαταλελειμμένοι στις δυστυχίες και τους πόνους τους, ξεχασμένοι απ' όλους, πρέπει να νιώθουν ευγνωμοσύνη για την μοναξιά τους. 
Λέω απλά πως κανείς δεν πρέπει να φοβάται να μείνει μόνος του, ούτε να συμβιβάζεται με σχέσεις και συνήθειες που δεν του προσφέρουν την παραμικρή ευχαρίστηση, απλά και μόνο γιατί κυριεύεται από τον φόβο της μοναξιάς. Δεν είναι θηρίο... Είναι σύμμαχος του εαυτού μας, αυτού που δεν προλάβαμε να ανακαλύψουμε και να σφυρηλατήσουμε έτσι όπως θέλαμε, εξαιτίας των κοινωνικών προτύπων και των συνθηκών μεγαλώματος μας. 
Δώστε μια ευκαιρία στον εαυτό σας - περάστε ποιοτικό χρόνο μαζί του και να είστε σίγουροι πως θα σας μαγέψει! Ο δρόμος για την ευτυχία είναι ανοιχτός για όλους - αν θα τον περπατήσεις ή όχι εξαρτάται από τις επιλογές που θα κάνεις, τους φόβους που θα καταπολεμήσεις και την δουλειά που θα κάνεις με τον εαυτό σου. Ποτέ δεν είναι αργά...        

6 Αυγ 2012

Γκρίνια



Η πάγια τακτική της γκρίνιας!

Σε κάθε γωνιά της γης, άνθρωποι διαφορετικών εθνικοτήτων και ηλικιών, για διαφορετικούς λόγους και με διαφορετικές αφορμές, τείνουν καθημερινά να υιοθετούν την "πάγια τακτική της γκρίνιας"... Γκρίνια για την κίνηση στους δρόμους, γκρίνια για το λεωφορείο που αργεί, γκρίνια για τον μισθό τους που μειώθηκε, γκρίνια για τον σύντροφο τους που αργεί να γυρίσει από την δουλειά, γκρίνια γιατί δεν έχουν ελεύθερο χρόνο κ.ο.κ. 
Όλη τους η ημέρα, γεμάτη απαισιόδοξες σκέψεις, το πρόσωπο τους θλιμμένο, η ψυχή τους μαυρισμένη. Σπαταλάνε το χρόνο και την ενέργεια τους, γκρινιάζοντας για όσα δεν έχουν, για όσα δεν μπορούν να αποκτήσουν, για οτιδήποτε στραβό συμβαίνει στον κόσμο, ακόμα και για τις επιλογές τους, που τώρα βλέπουν πως δεν ανταποκρίνονται στις αρχικές τους προσδοκίες. 
Τα παράπονα ωστόσο και η γκρίνια, μόνο αλλαγή δεν επιφέρει στις ζωές τους. Αντιθέτως, αυτή η τακτική της αυτό-λύπησης, της μιζέριας και της απαισιοδοξίας, γίνεται αρρώστια στο αίμα τους, μια αρρώστια που δύσκολα μπορεί κανείς να θεραπεύσει, αν δεν ευαισθητοποιηθεί πρώτα και δεν συνειδητοποιήσει τις βλαβερές συνέπειες που έχει, τόσο στον ίδιο όσο και στους γύρω του. 
Κι εγώ, όπως κι εσύ, που διαβάζεις τώρα αυτό το άρθρο, πέρασα αρκετά μεγάλα διαστήματα της ζωής μου γκρινιάζοντας για πράγματα που δεν μπορούσα να βλέπω, να σκέφτομαι ή να βιώνω. Η κάθε μου μέρα ήταν ίδια με την προηγούμενη και καρμπόν της επόμενης, μέχρι την στιγμή που συνειδητοποίησα πως με την γκρίνια και τα παράπονα δεν εξελίσσομαι, δεν προχωράω. 


Για να βοηθήσετε τον εαυτό σας να απεγκλωβιστεί από αυτήν την αρρωστημένη συνήθεια, αρκεί να σκεφτείτε τα ακόλουθα και να ρωτήσετε τον εαυτό σας:


1. Για ποια πράγματα γκρινιάζω; Τι είναι αυτό που πραγματικά με ενοχλεί; Είναι τόσο σημαντικό ή μήπως εγώ το μεγενθύνω με τον αρνητικό τρόπο σκέψης μου και το καταθλιπτικό μου συναίσθημα; Μήπως θα ήταν προτιμότερο να εκφράζω αυτό που πραγματικά με ενοχλεί αντί να γκρινιάζω όλη την ημέρα επειδή δεν μπορώ να μοιραστώ την πηγή της δυσαρέσκειας μου; 


2. Κάντε μια δήλωση και δεσμευτείτε σε αυτήν : "Από σήμερα, θα σταματήσω να παραπονιέμαι". Δεν έχει πραγματικά κανένα νόημα να παραπονούμαστε για πράγματα που δεν έχουμε. Σπαταλάμε τον χρόνο μας και την ενέργεια μας σε μια παθητική ενέργεια χωρίς αποτέλεσμα. Αντί να "ζηλεύετε" την ευτυχία και την ευημερία των άλλων, εστιάστε στον τρόπο που μπορείτε να την αποκτήσετε. Είναι μια πολύ πιο εποικοδομητική ενέργεια από μέρους σας.

3. Σκεφτείτε τα πράγματα που είναι πιο σημαντικά για σας. Για μένα είναι η υγεία και η οικογένεια μου. Όταν είμαι υγιής και η οικογένεια μου είναι καλά, δεν έχω κανένα λόγο να παραπονιέμαι και να γκρινιάζω. Οτιδήποτε στραβό κι αν μου συμβεί, ξέρω πως μπορώ να το αντιμετωπίσω αρκεί να σκέφτομαι θετικά και να βλέπω τα πράγματα από την φωτεινή τους πλευρά.


4. Ποιος είπε ότι με το να γκρινιάζεις και να παραπονιέσαι κερδίζεις την προσοχή των άλλων; Ακόμα κι αν αυτό συμβεί κάποιες φορές, κανείς δεν αντέχει δίπλα του ανθρώπους που σκέφτονται απαισιόδοξα και διαρκώς γκρινιάζουν. Είναι πολύ κουραστικό δεν συμφωνείτε; Νομίζω πως θα είστε πραγματικά ευτυχής όταν καταφέρετε να κερδίσετε την προσοχή των άλλων με τον τρόπο που ζείτε και σκέφτεστε παρά με την παράδοξη και χειριστική συμπεριφορά της γκρίνιας. 


5. Για το τέλος, πιστεύω πως είναι πολύ σημαντικό να σκέφτεστε πάντα τα υπέροχα πράγματα που συμβαίνουν στην ζωή σας - τις ευλογίες σας, τους λόγους της ύπαρξης σας, τις στιγμές και τα πρόσωπα εκείνα που σας κάνουν να χαμογελάτε και να νιώθετε ευτυχισμένοι. Κάντε μια λίστα που διαρκώς θα εμπλουτίζετε με στιγμές, πρόσωπα, εικόνες που είναι σημαντικές για εσάς. Κάθε φορά που θα σας πιάνει το παράπονο, ή θα γυρνάτε στην τακτική της γκρίνιας, αρχίστε να την διαβάζετε.Τίποτα στον κόσμο δεν είναι πιο σημαντικό από αυτήν την λίστα... Επικεντρωθείτε στα θετικά της ζωής σας και βάλτε ρεαλιστικούς στόχους. Για την γκρίνια και τα παράπονα δεν υπάρχει χώρος στην ζωή εκείνων που θέλουν να παλέψουν για τους στόχους και τα οράματα τους.